W kulturze Azteków jedną z najpopularniejszych biżuterii wśród wysokich rangą urzędników był labret - biżuteria przypominająca piercing pod dolną wargą. Labret w kształcie głowy węża z przegubowym językiem powstał w latach 1300-1500. ze stopu złota, miedzi i srebra. Aztekowie stworzyli ogromną ilość złotych przedmiotów, ale wiele z nich zostało przetopionych na sztabki podczas podboju Europy. Wśród zachowanych artefaktów prezentowany tu okaz uznawany jest za jedną z najpiękniejszych biżuterii Azteków, jaka przetrwała do dziś. Odnaleziono go w Templo Mayor, wśród ruin kompleksu budowli sakralnych w Tenochtitlan.
Labret, który Aztekowie nazywali „tentetl” (tentetl), był symbolem władzy politycznej, czasami nadawany był wojownikom za wybitne osiągnięcia. Jednak złote labrety były dostępne dla członków rodziny królewskiej. W otwartej paszczy artefaktu znajduje się 16 ostrych zębów i dwa duże kły wystające z przodu - tak jakby wąż przygotowywał się do rzutu. Długi zakrzywiony korpus kończy się cylindrem. Język labretu jest wyjmowany i można go obracać z boku na bok. Ponieważ dekoracja jest niewygodna w noszeniu, była noszona podczas różnych uroczystości.
Przez prawie cały XX wiek labret znajdował się w różnych kolekcjach prywatnych, w 1978 roku został wystawiony w Sotheby's w Nowym Jorku. Metropolitan Museum of Art zakupiło dzieło w 2004 roku. W latach 2017–2018 wystawa została zaprezentowana na wystawie Golden Kingdoms: Luxury Arts in the Ancient Americas. Istnieją inne podobne labrety wykonane w postaci zwierząt, a kolejna dekoracja węża, odkryta w meksykańskim stanie Oaxaca, znajduje się dziś w Narodowym Muzeum Indian Amerykańskich w Waszyngtonie.
