Lustro, powstałe około 1710 roku w niemieckim mieście Augsburg, jest wybitnym przykładem sztuki barokowej. To wspaniałe dzieło, stworzone przez mistrzów Johanna Valentina Geversa i Johanna Andreasa Telotę, ukazuje najwyższy poziom kunsztu i estetyki tamtych czasów.
Lustro wykonane jest z drewna dębowego i sosnowego, obłożone skorupą żółwia, co nadaje produktowi egzotyczną fakturę i bogatą kolorystykę. Do dekoracji powierzchni rzemieślnicy używali srebra, złoceń i kości słoniowej. Podkreśliło to złożoność i wyrafinowanie wykończenia.
W górnej części lustra popiersie kobiece zwieńczone wieńcem laurowym. Uważa się, że jest to portret kobiety, dla której stworzono lustro. Wieniec laurowy, tradycyjnie symbolizujący zwycięstwo i honor, może wskazywać na jej wysoką pozycję społeczną lub wybitne cechy osobiste.
Po bokach herbu znajdują się alegoryczne postacie Roztropności i Wstrzemięźliwości. Roztropność (po prawej) i Wstrzemięźliwość (po lewej) to najważniejsze cnoty, które prawdopodobnie symbolizowały ideały moralne właściciela tego lustra. Alegorie te mogą również służyć jako przypomnienie o potrzebie równowagi i mądrości w życiu codziennym.
Głównymi metodami ekspresji artystycznej w epoce baroku były alegoria i alegoria. Doceniono szlachetny design i dekoracyjne rozmieszczenie detali.
Dzięki nieoczekiwanym zestawieniom, porównaniom i metaforom stworzyli wyjątkową, fantastyczną atmosferę niespotykanego dotąd. Pojawiły się nowe powiązania semantyczne, personifikacje, aluzje historyczne, skojarzenia, a tym samym poszerzyły się możliwości sztuki i przełamano tradycyjne bariery gatunkowe.
Dziś lustro to znajduje się w zbiorach Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, gdzie pozostaje jednym z przykładów sztuki dekoracyjnej epoki baroku.
metmuseum.org
Źródło: metmuseum.org
tehne.com
