Pudełko, stworzone przez mistrza Barthelemy'ego Paviera w połowie XVIII wieku, jest przykładem fuzji sztuki japońskiej i francuskiej. Pudełko to, pierwotnie wyprodukowane w Japonii w połowie XVIII wieku, zostało zaprojektowane do przechowywania kadzideł. Wyrafinowaną lakierowaną powierzchnię zdobią młode sosny na zewnętrznej stronie pokrywy i nieprzerwane wybrzeże morskie na powierzchniach bocznych.
Takie pudełka często eksportowano do Europy przez Holandię lub Chiny. Ten szlak eksportu jest podobny do szlaku, którym podążają inne japońskie wyroby z laki, w tym te należące do królowej Marii Antoniny.
Po przybyciu do Paryża Barthelemy Pavier przekształcił pudełko, dodając złoconą ramę na krawędziach. Wnętrze wyłożono blachą imitującą połysk złota, co potęgowało efekt luksusu.
Do 1968 roku produkt należał do SJ Phillips Ltd. Został później przejęty przez Jane Kirkman Wrightsman, amerykańską filantropkę, kolekcjonerkę dzieł sztuki i wdowę po Charlesie B. Wrightsmanie. Od 2019 roku pudełko znajduje się w Metropolitan Museum of Art.
Pudełko jest częścią kolekcji sztuki azjatyckiej. Kolekcja obejmująca około 5000 lat historii, ponad dwadzieścia współczesnych narodów i rozległy region od Afganistanu po subkontynent indyjski i Azję Południowo-Wschodnią.
Kolekcja sztuki azjatyckiej – ponad 35 000 obiektów pochodzących z okresu od trzeciego tysiąclecia p.n.e. do XXI wieku – jest jedną z największych i najbardziej wszechstronnych na świecie.
metmuseum.org
Japońskie pudełko przetworzone przez Barthélemy’ego Paviera jest przykładem wymiany kulturalnej między Japonią a Francją w okresie Edo. Jego konstrukcja i wykończenie przekształcają funkcjonalny przedmiot w dzieło sztuki.
Źródło: metmuseum.org
