Wyspy Kanaryjskie to znany na całym świecie kurort należący do Hiszpanii, archipelagu położonego w pobliżu atlantyckiego wybrzeża północno-zachodniej Afryki.
wyspa teneryfa
Wyspy znane są od starożytności, odwiedzali je Fenicjanie i Kartagińczycy. W średniowieczu wyspy zostały opisane przez żeglarzy arabskich w 1150 roku. Byli gęsto zaludnieni, mieli wysoko rozwiniętą kulturę i zjednoczeni w formacjach protopaństwowych. Po heroicznym oporze stawianym hiszpańskim najeźdźcom w XV wieku większość Guanczów została sprzedana w niewolę lub wytępiona. Tajemnica ich pochodzenia, języka i historii jest przedmiotem wielkiego zainteresowania badaczy. _
wyspa teneryfa
Większość uczonych zgadza się co do północnoafrykańskiego pochodzenia Guanczów, pomimo różnic w ich dialektach.
Do czasu podboju europejskiego mieszkańcy wysp byli odizolowani od kontynentu afrykańskiego i utracili umiejętności budowy statków i nawigacji. Jak dotarli na Wyspy Kanaryjskie, przekroczyli pas oceanu o długości ponad 100 kilometrów? Pozostaje pytanie, ponieważ rdzenna kultura i język zniknęły z powierzchni ziemi. Konkwistadorzy zmiażdżyli opór i zabili wielu mężczyzn na wyspach. Ci, którzy przeżyli i pozostali na Wyspach Kanaryjskich, zwłaszcza kobiety, stopniowo mieszali się z osadnikami z półwyspu. Dziś ich geny są częścią DNA obecnych mieszkańców._
Mumia starożytnego mieszkańca Wysp Kanaryjskich
Ale DNA lokalnych mumii wciąż może pomóc rozwikłać niektóre tajemnice pierwszych osadników. Zbierając najbardziej reprezentatywną kolekcję próbek DNA z całych Wysp Kanaryjskich ze starożytnych pochówków poprzedzających podbój Hiszpanii, naukowcy potwierdzili, że większość rdzennej ludności przybyła z Afryki Północnej w pierwszym tysiącleciu po Chrystusie, prawdopodobnie między 300 a 500 lat . Naukowcy doszli do tego wniosku po ekstrakcji mitochondrialnego DNA, pochodzącego z wnętrza mitochondriów, w komórkach 48 osób z 25 stanowisk archeologicznych.
Obszerne dowody genetyczne potwierdziły, że ci tubylcy byli populacją północnoafrykańską, która już od czasów neolitu mieszała się z ludźmi z Europy i Bliskiego Wschodu.
W rzeczywistości przed kolonizacją Wysp Kanaryjskich niektóre populacje rzymskie i kartagińskie przybyły już do Afryki Północnej, a Berberowie już mieszali się z Europejczykami i mieszkańcami Afryki Północnej. Guanczowie byli podobni do innych populacji północnoafrykańskich: często mieli ciemną skórę, brązowe włosy i oczy. Ale były też osoby o jaśniejszej skórze, oczach i włosach.
Dane pokazały również zjawisko charakterystyczne dla ludności podbitego kraju. Wśród tubylców przeżyło o wiele więcej kobiet niż mężczyzn._
Guanczowie pamiętają swoich bohaterskich przywódców
A kiedy wyspy zostały podbite, większość osadników, którzy przybyli z półwyspu, stanowili mężczyźni. Z tego powodu dzisiaj istnieje nierównowaga w dziedzictwie genetycznym aborygenów: jest mniej śladów tych aborygenów u współczesnych kanaryjskich mężczyzn niż u kobiet._
Budynki Guanczów
Materiał genetyczny analizowanych mitochondriów wykazał również istnienie czterech specyficznych linii z Wysp Kanaryjskich. Jest to zgodne z hipotezą, że wyspy były zamieszkane przez tych osadników w pierwszym tysiącleciu po Chrystusie i od tamtej pory pozostają odizolowane. Jednak analiza genetyczna wykazała również, że miały miejsce co najmniej dwa główne wydarzenia migracyjne. Jeden z nich pozwolił na kolonizację wszystkich wysp, drugi zaś dotknął wyspy wschodnie, Lanzarote i Fuerteventurę oraz w mniejszym stopniu Gran Canarię._
jedna z piramid Guanczów
W przyszłości będą kontynuowane publikacje dotyczące starożytnej historii Wysp Kanaryjskich.
