„Dzień” i „Noc” w rzeźbie: historia alegorycznej grupy manufaktury w Miśni

Wśród licznych skarbów Manufaktury Miśni, grupa rzeźbiarska „Dzień” i „Noc” jest żywym przykładem niezrównanego kunsztu, który łączy klasyczną estetykę z emocjonalnym wydźwiękiem.

Manufaktura miśnieńska, założona w 1710 roku przez Augusta Mocnego, elektora Saksonii, uważana jest za pierwszą fabrykę porcelany w Europie. Wczesne lata charakteryzowały się produkcją wykwintnej porcelany, często inspirowanej bardzo poszukiwanym wówczas stylem chińskim i japońskim.

Jednak na początku XIX wieku manufaktura miśnieńska, podobnie jak wiele instytucji artystycznych tamtych czasów, przeszła transformację. Panujące nurty artystyczne neoklasycyzmu i romantyzmu wpłynęły na powstanie dzieł złożonych i nasyconych emocjonalnie, czego przykładem jest grupa rzeźbiarska „Dzień” i „Noc”.

Powstała w drugiej połowie XIX wieku para porcelanowych rzeźb doskonale uosabia dwoistość czasu. Grupę tworzą rzeźbiarskie wizerunki chłopca i dziewczynki z atrybutami odpowiedniej pory dnia. Figury wykonane są według modeli Heinricha Schwabe, artysty z manufaktury porcelany w Miśni.

Ta alegoryczna grupa była bardzo popularna w XIX i na początku XX wieku i jest znana w licznych powtórzeniach.

„Dzień” to święto światła i witalności. Postać chłopca ukazana w kwiecie wieku ozdobiona jest symbolami słońca, które podkreślają ciepło i energię kojarzącą się z dniem – pochodnią, słonecznikiem, różą, skowronkiem.

Natomiast „Noc” reprezentuje spokój i tajemnicę godzin nocnych. Postać dziewczynki ukazana jest w stanie spoczynku, z detalami nawiązującymi do nocy – sową, grzechotką. Gwiazdki w wieńcu potęgują poczucie nocnego spokoju.

Te arcydzieła pozostawiły wyraźny ślad w świecie sztuki i pokazały możliwości porcelany jako środka przekazu złożonych emocji i koncepcji.

Źródło: meissen.com

​