W niewoli urodził się lwowski artysta Bohdan Soroka. Jego matka, Katerina Zaritskaya, członkini OUN i szefowa Ukraińskiego Czerwonego Krzyża, była więźniem politycznym i w dniu urodzin artysty (2 września 1940 r.) odbywała karę więzienia. Chłopiec został oddany na wychowanie przez dziadków. Po ukończeniu szkoły postanowił połączyć swoje życie z kreatywnością i wstąpił do Lwowskiej Szkoły Sztuk Stosowanych. Trud.
Na początku lat 60. Soroka studiował w Instytucie Sztuki iw tym czasie zainteresował się grafiką modernistyczną. Uczestniczył w jednej dyskusji, z powodu której prawie został wydalony z placówki oświatowej. W 1962 roku odbyła się wystawa artystów awangardowych, która wywołała ostrą krytykę władz. Wkrótce do Lwowa przybył wykładowca, aby przeprowadzić ze studentami ideową rozmowę. Wywiązała się dyskusja: Bohdan Soroka nie mógł stać z boku i bronił idei formalizmu. Dopiero dzięki rektorowi młody artysta kontynuował studia.
W 1964 roku Soroka dostał pracę w zakładzie artystycznym, z którego odszedł po 30 latach. W tym czasie współpracował z innymi artystami i pisarzami. Igor Kalynets podszedł do niego, prosząc go o zilustrowanie zbioru wierszy „Vidchinennya Narodzenia”. Praca ta była kontynuowana: ukazał się cykl rycin „Mitologia ukraińska”, oparty na mitologii ukraińskiej, spleciony z autorską awangardową wizją świata. Soroka konsultowała się ze specjalistami w celu przekazania ludowego archetypu współczesnymi metodami artystycznymi.
W latach 80. artysta ilustrował twórczość Lesji Ukrainki, Wasyla Stefanyka, Tarasa Szewczenki, aw 1994 stworzył cykl prac graficznych „Pasja”, do których teksty pisał Wiktor Neborak. W 2000 roku Soroka kontynuowała pracę z grafiką, prezentując serię kolorowych linore - drukowanych prac wykonanych przy użyciu linoleum. Do końca życia nadal tworzył, pozostał wierny eksperymentalnym podejściom, zwrócił się ku futuryzmowi, postmodernizmowi, wizualizacji burleski. Drukowane grafiki Bohdana Soroki wielokrotnie pojawiały się na Violity, prace innych autorów można znaleźć tutaj.
