Szwajcarskie monety festiwalu strzeleckiego

Obrona ojczystego kraju, regionu i miasta jest tradycją ziem niemieckich. W średniowieczu milicje miejskie lub milicje terytoriów organizowały przeglądy, podczas których rywalizowali łucznicy. We wcześniejszym okresie strzały z kuszy, następnie z broni palnej. W Szwajcarii zawody odbywały się na szczeblu kantonalnym, a następnie federalnym. Teraz przechodzą. Festiwale strzeleckie, ich popularność i prestiż wniosły ogromny wkład we wzmacnianie zdolności obronnych Szwajcarii. Prestiż szwajcarskich żołnierzy był ogromny. Świadczy o tym fakt, że papieże rekrutują swoją gwardię wyłącznie ze Szwajcarów.

Na Violity sprzedano piękną złotą monetę 100 franków, wyemitowaną na cześć festiwalu strzeleckiego w Lucernie. 

Monety upamiętniające święta strzeleckie (talary strzeleckie) zostały po raz pierwszy wybite w 1842 r. na cześć święta strzeleckiego w mieście Kurz przez władze kantonu Graubünden. Nominał monety to 4 franki. 

Następnie, od 1848 r., talary karabinowe były wybijane przez szwajcarski rząd federalny. Pierwsza taka moneta 5-frankowa została wybita na cześć Święta Strzeleckiego w Solothurn. 

Talary karabinowe sprzed 1934 r. Były bite na mocy prawa federalnego i były prawnym środkiem płatniczym do 1939 r.

Pierwszą (próbną) złotą monetę poświęcono festiwalowi strzeleckiemu w Szafuzie. Nie złożyła wniosku. 

Ciekawym przykładem jest 100 franków wybite ze złota na cześć festiwalu strzeleckiego we Fryburgu w 1934 roku.

W okresie po II wojnie światowej aktywnie kontynuowano bicie monet na cześć festiwali strzeleckich.